We Varen! Maar Je Moet Niet Vragen Hoe …

Door Saskia - Laatst geupdate: vrijdag 08 juni, 2007 - Opslaan & Delen - Laat een bericht achter

Dinsdagochtend stond ons vertrek vanuit de haven van Plymouth (of Plymuiden zoals de dokter hier aan boord het ook wel noemt…) op het programma. Om 08.15 trossen los en dan op naar zee…. Helaas is een deel van belangrijke electrische onderdelen van het schip bij een hoge spanningspiek kapot gegaan maandagavond (ik had mijn laptop net aan staan, lang leve de overspanningsbeveiliging….). Hierdoor kan de Hr.Ms.Rotterdam niet op eigen kracht varen, een deel van de motor werkt niet meer, op de brug zijn verschillende onderdelen stuk, en een deel van de brandblusinstallatie moet nu handmatig bediend worden in geval van brand, ipv dat het op afstand bediend kan worden. Maar de plaats aan de wal was al vergeven aan een ander schip, dus we moesten weg… We zijn toen gesleept naar een plekje op de boei, dat is dus nog in de haven, maar niet aan een steiger. Rond 13.00 was het schip zover dat er in ieder geval een klein beetje gevaren kon worden, de motor kan nu halve kracht aan, dus ipv 20 knopen kunnen we nu 10 knopen varen (1 knoop is 1 zeemijl per uur, dus 1,8km/h, met 10knopen is dat dus 18km/h). Niet echt een supersituatie dus zo, hopelijk heeft de td (technische dienst) dit probleem snel verholpen…


Bij de brandoefening van gister werd het chirurgisch team niet ingezet in de ziekenboeg in eerste instantie, maar moesten wij naar de verzamelplaats voor niet ingedeelden, de niet ingedeelden worden ingezet op het moment dat er iemand uitvalt. Op een gegeven moment werden wij dus ingezet om slangen te geleiden, of zoals ik, om boundry cooling uit te voeren (boundry coolen is het nat/koud houden van de wanden rondom de ruimte waar brand is of is geweest, om te voorkomen dat de brand overslaat naar een naast, boven of ondergelegen vertrek, ik stond bij een liftschacht te koelen omdat de warmte natuurlijk ook opstijgt, en een brand over meerdere dekken wil je al helemaal niet hebben….). Een aantal leden van het chirurgisch team werden overigens wel naar de ziekenboeg toe gehaald, maar normaal gesproken is het chirurgisch team natuurlijk niet aan boord dus het personeel moet ook leren hoe te handelen als deze luxe niet voorhanden is… bovendien is op zee de brand bestrijden altijd belangrijker dan een individu, als je schip ten onder gaat ben je veel verder van huis…

Nog even een rondje door het schip gelopen met de mensen van het chirurgisch team, onder andere bij het voertuigendek geweest waar de “brand” was geweest (zie foto) ’s Avonds hebben we lekker gesport met een groep mensen, beneden in het schip hebben we een lesje Billy’s bootcamp gedaan, je weet wel, van zo’n tellsell dvd, echt amazing, maar wel &^(^#%#&^(^*&zwaar!
Woensdagmorgen moest alles (net als dinsdag trouwens) weer secure for sea, niets los laten liggen enz. enz. en ook alles moest weer schoon en fris zijn… Gelukkig mochten we tot 06.00 blijven liggen, dinsdagmorgen was overal al om 05.15 (opstaan). Om kwart voor 9 was er weer een brandoefening, nu hadden we afgesproken dat we in het ziekenboegcomplex zouden verzamelen, en zouden wachten op de administratie tot we werden geroepen als we nodig waren. Dit om te voorkomen dat we in de weg zouden lopen, maar ook wel om te voorkomen dat we weer met slangen zouden lopen te sjouwen, niet erg, maar ook niet waar we voor aan boord zijn natuurlijk. Er waren 5 slachtoffers, 1 van een bedrijfsongeval, een marinier die van de trap af gevallen was, en 4 bij de brand, 2 slachtoffers van de brand kreeg ik in mijn eentje onder mijn hoede in de ziekenzaal, ze hadden slechts lichte verwondingen van een steekvlam in het gezicht, en geen ademhalingsproblemen. De andere slachtoffers werden in de traumaruimte en operatiekamer behandeld door de rest van het team. Na de oefening was het tijd voor de enige echte blauwe hap natuurlijk, woensdag, blauwe hap dag….
’s Middags nog wat uitleg voor het chirurgisch team over hoe en wat op het schip, en hoe het allemaal georganiseerd is…. Deze mensen zijn dat helemaal niet gewend, en die weten soms dus ook niet wat hun overkomt, als wij zeggen: “om 06.00 overal, daarna je tampatje zeevast zetten, het dek schrobben en je hut schoon schippen en dan makanen in het caf” dan komt er niets van dat alles tot uitvoer, dus dan moet de ondertiteling aan: “om 06.00 opstaan, je bed opmaken zodat alles blijft liggen als het schip heen en weer gaat, de vloer dweilen en de rest schoonmaken en dan eten in het manschappenverblijf”. Dingen die voor ons zo normaal zijn om te zeggen, zijn voor hun onbegrijpelijk…
Donderdag gaan we een gevechtswacht oefening doen, in het volgende stukje zal ik daar meer over vertellen, nu ga ik een einde breien aan dit stukje, het is zo tijd om te makanen in het caf 😉

groetjes Saskia

Geplaatst in Koninklijke Marine, Nieuws • • Naar Boven

Schrijf een reactie