Loading ...Kyra’s ogen
Vandaag ben ik (Saskia) met Kyra naar de dierenarts geweest. Tijdens haar verblijf in het pension tijdens onze vakantie op Kreta is ze bij de dierenarts geweest daar voor haar ogen. Kyra heeft al heel lang een waas over haar ogen, hierdoor ziet ze waarschijnlijk minder, en dat kan angst veroorzaken. De dierenarts daar heeft haar oogdruppels meegegeven en dat moesten we 2x per dag geven. Als het nou niet zou helpen moesten we weer naar de dierenarts gaan. Het probleem zou zijn dat Kyra geen traanvocht aan zou maken.
De laatste week hadden Edwin en ik allebei het idee dat Kyra minder goed ging zien, in huis gaat ze met sprongen vooruit. We hebben een anti-blafband sinds 2 weken en die heeft ze een aantal uren per dag om, met als resultaat dat ze niet meer blaft, maar ook niet meer staat te stressen in de bench als er bijvoorbeeld aangebeld wordt of bezoek komt. Waarschijnlijk schakelt ze blaffen samen met de onrust voor de straf die ze krijgt van de anti-blafband. Het is dus een paar keer even vervelend geweest voor haar, maar als ze nu nog 1 keer in de week of 1 keer in de 2 weken herinnerd moet worden dat ze niet mag blaffen is het al veel. Bovendien kunnen we nu haar goede gedrag belonen! Maar goed, ik had het over haar ogen. Tijdens het spelen hadden we het idee dat ze minder goed kon zien, als we een speeltje weggooiden dan had ze geen idee waar het nou heen ging, ze ziet wel dat we een beweging maken, maar niet waar het neerkomt. Tijd dus voor een bezoek aan onze eigen dierenarts. Vandaag dus…
Kyra gedroeg zich voorbeeldig als je de vergelijking maakt met een paar maanden terug. Ze wilde gelijk bij de dierenarts op schoot kruipen! De dierenarts heeft een paar testjes gedaan waarvoor er een paar papiertjes in haar ogen moesten (om te meten of ze traanvocht aanmaakt en of het hoornvlies beschadigd zou zijn). Ze liet het allemaal gewoon toe! zonder tegensputteren! Nu heeft ze natuurlijk al een paar maanden de oogdruppels die we er zonder al te veel problemen in krijgen, maar nu door een vreemde! Die ook nog eens over haar heen stond gebogen… Je snapt dus wel dat ik heel trots was op haar! Dat we dit zo nog bereikt hebben met haar.
Maar goed, het gedrag is wel goed, maar haar ogen niet, de dierenarts vroeg of ik niet naar een specialist wilde met haar hiervoor… Ja natuurlijk willen wij dat! Als we zelf iets aan de ogen hebben dan willen we toch ook naar een oogarts! En dan is het dikke pech dat we voor haar nu net als enige geen ziektekosten verzekering hebben, maar goed, die oogklachten had ze al voordat ze bij ons kwam, dus dat zou er toch buiten vallen….
Dus binnenkort gaan we naar Amsterdam, daar zit een specialist in oogklachten bij honden, eens kijken of er nog wat te redden valt aan het zicht van onze kanjer!
